Zgodnie z treścią przepisu prawnego art. 158 k.k.
§ 1. Kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 3. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 15..
.
Dobrem chronionym jest życie i zdrowie człowieka. Wspomniane art. 156 i 157 k.k. dotyczą średniego i ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.
Bójką jest starcie co najmniej trzech osób, z których każda występuje równocześnie w roli atakującego i broniącego się, a pobicie to napaść przynajmniej dwóch osób na jedną lub więcej osób, przybierającą przynajmniej postać naruszenia nietykalności cielesnej. Jedynie przy pobiciu możemy mówić o ewentualnej obronie koniecznej ze strony osoby, która jest atakowana (w bójce ewentualnie o obronie koniecznej możemy mówić co do osoby, która interweniuje i chce ją zakończyć). W pobiciu występuje podział na dwie strony, z których jedna jest przeważająca (atakuje), a druga się broni. W bójce wszyscy występują zarówno w roli atakujących, jak i atakowanych. Jeżeli w realizacji znamion przestępstwa uczestniczy większa liczba osób, to okoliczność ta wpływa na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu (wyr. SA w Szczecinie z 14.7.2016 r., II AKa 73/16).
Branie udziału w bojce lub pobiciu może przybierać różne formy, nie tylko agresji czynnej, ale również zagrzewania do walki, przetrzymywania osoby czy zagradzania jej drogi ucieczki. Tak zwana „ustawka” np. po meczu jest również bójką, a nie sportem.
„Do przypisania udziału sprawcy w pobiciu nie jest konieczne udowodnienie, iż zadał on pokrzywdzonemu lub pokrzywdzonym cios w postaci uderzenia, kopnięcia itp., a wystarczające jest świadome połączenie działania jednego ze sprawców z działaniem drugiego człowieka lub większej grupy osób przeciwko innemu człowiekowi lub grupie osób" (wyr. SA w Krakowie z 29.6.2010 r., AKa 69/10, KZS 2010, Nr 9, poz. 28; wyr. SA w Krakowie z 12.7.2012 r., II AKa 108/12, KZS 2012, Nr 9, poz. 38; wyr. SA w Warszawie z 23.6.2014 r., II AKa 157/14, Legalis; wyr. SA w Gdańsku z 5.6.2019 r., II AKa 144/19, Legalis; wyr. SA w Warszawie z 1.10.2020 r., II AKa 349/19). Następstwem pobicia lub bójki nie musi by powstanie uszczerbku na zdrowiu, ale wystarczy już sam stan rzeczywistego zagrożenia ich wystąpienia.
Jeśli w bójce lub pobiciu sprawca używa broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu, wówczas zgodnie z przepisem prawnym art. 159 k.k. podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Użycie niebezpiecznego narzędzia oznacza, że nie jest wystarczające jego okazanie lub posiadanie, a konieczne jest wykorzystanie jego właściwości np. oddanie strzału z broni palnej. Innym niebezpiecznym przedmiotem jest np. pałka, siekiera, rozgrzane żelazko.
Jeśli dotyczy Cię problem poruszony w artykule, potrzebujesz pomocy adwokata Lublin - skontaktuj się z Kancelarią Adwokacką Adwokat Elżbiety Piskorskiej.