Czy świadczenie wychowawcze 500+ i inne świadczenia mają wpływ na wysokość alimentów?
15 maja 2023Ile czasu trwa rozwód w Lublinie?
30 maja 2023
W dzisiejszych czasach praktycznie każdy odbył kurs udzielania pierwszej pomocy. Powyższa umiejętność jest niezwykle istotna z uwagi na moralny obowiązek pomocy poszkodowanym wskutek różnych zdarzeń (najczęściej wypadków samochodowych), ale również z uwagi na sankcje karne, które grożą wskutek zaniechania powyższego obowiązku.
Zgodnie z treścią przepisu prawnego art. 162 kodeksu karnego:
„§ 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.”
Dobrem chronionym niniejszym przestępstwem jest życie i zdrowie człowieka, któremu bezpośrednio zagraża utrata życia lub ciężki uszczerbek na zdrowiu. Istotne jest podjęcie akcji ratowniczej przez osobę, która jest świadkiem opisanej w w/w przepisie sytuacji, czyli podjęcie racjonalnych kroków, dzięki którym zostanie udzielona pomoc. Nie wszystkie działania będą zawsze skuteczne. W pewnych okolicznościach niezwykle ważne będzie zawiadomienie odpowiednich służb ratowniczych. „Obowiązek nie zostaje naruszony, jeżeli sprawca dokona wyboru niewłaściwego sposobu niesienia pomocy; dzieje się to bowiem w sytuacji całkowitego zaniechania czynności ratunkowych wobec zagrożonej osoby (wyr. SA w Krakowie z 23.6.1994 r., II AKr 56/94, KZS 1994, Nr 6–8, poz. 53; wyr. SA w Gdańsku z 21.4.2017 r., II AKa 66/17). Silne wzburzenie lub szok, jakiego doznała osoba chcąca udzielić pomocy również mogą mieć wpływ na podejmowanie decyzji, ocenę sytuacji i możliwość podjęcia działań. Każda sytuacja rozpatrywana jest indywidualnie.
Przykładowo, mój klient prowadził samochód, który dachował w rzece, a wskutek powyższego życie utracił pasażer, który utopił się w wodzie. Pasażer zapięty był pasami, które jak się okazało dodatkowo zostały zablokowane. Mój klient doznał urazu kręgosłupa wskutek zdarzenia, był w stanie opuścić pojazd, ale mimo kilkuminutowego mocowania się z pasem bezpieczeństwa pasażera, nie był w stanie uratować swojego kolegi, którego głowa znajdowała się pod wodą. Kierowca samochodu wezwał służby ratownicze. W przedmiotowej sprawie nie został mu dodatkowo postawiony zarzut nieudzielenia pomocy. Pobyt kierowcy w lodowatej wodzie, zimą, będącego w szoku oraz z uszkodzonym kręgosłupem mógł również narazić go na ciężki uszczerbek w postaci odmrożenia. Każdą sytuację należy oceniać indywidualnie, biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności sprawy.
W polskim systemie prawnym istnieją dodatkowe regulacje, które nakładają obowiązek udzielenia pomocy np. przepis prawny art. 93 Kodeksu wykroczeń, zgodnie z którym:
„§ 1. Prowadzący pojazd, który, uczestnicząc w wypadku drogowym, nie udziela niezwłocznej pomocy ofierze wypadku, podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 2. W razie popełnienia wykroczenia o którym mowa w § 1 orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.”
Czy też art. 44 ust. 2 pkt 1) Prawo o ruchu drogowym „Jeżeli w wypadku jest zabity lub ranny, kierujący pojazdem jest obowiązany ponadto udzielić niezbędnej pomocy ofiarom wypadku oraz wezwać zespół ratownictwa medycznego i Policję.”
Jeśli dotyczy Cię problem poruszony w artykule, potrzebujesz pomocy adwokata Lublin - skontaktuj się z adwokat Elżbietą Piskorską, która posiada ogromne doświadczenie w prowadzeniu spraw związanych z tematyką opisaną w artykule.