Odbywając karę pozbawienia wolności (również zastępczą karę pozbawienia wolności za grzywnę, aresztu, czy zastępczą karę aresztu za grzywnę) można przy okazji spełnienia określonych przesłanek, wnioskować o wcześniejsze opuszczenie murów więziennych, chociażby na określony czas.
Kiedy sąd musi orzec przerwę w wykonaniu kary pozbawienia wolności?
Sąd udziela przerwy, gdy skazany cierpi na chorobę psychiczną lub inną ciężką chorobę uniemożliwiającą wykonanie tej kary, aż do czasu ustania przeszkody (art. 153 § 1 i 150 Kodeksu karnego wykonawczego). Zatem sąd udziela przerwy, gdy dalsze wykonanie kary jest niemożliwe lub niecelowe z uwagi na chorobę skazanego. Przerwa w tej sytuacji jest obligatoryjna i trwa tyle czasu ile jest konieczne do wyleczenia, zaleczenia choroby lub zmniejszenia dolegliwości na tyle aby możliwe było dalsze odbycie kary pozbawienia wolności. Czasami konieczne jest ponowne przebadanie skazanego.
W związku z powyższym nie każda choroba będzie gwarantowała udzielenie przez sąd przerwy, a tylko taka, której nie można leczyć w warunkach oferowanych przez zakład karny.
W tym przypadku kluczowe będzie złożenie odpowiednich wniosków dowodowych, załączenie stosownej dokumentacji medycznej skazanego oraz udowodnienie istnienia choroby poprzez dowód z opinii biegłych z zakresu medycyny. W przypadku wykazania choroby, w tym choroby psychicznej wymagana jest wiedza specjalna, którą nie dysponuje adwokat, ani sędzia. Sędziowie nie powołują opinii biegłych w każdym przypadku, lecz tylko wtedy, gdy powezmą wątpliwość wymagającą rozstrzygnięcia w oparciu o wiedzę specjalną. Niejednokrotnie to jedynie biegły jest w stanie określić kiedy ewentualnie ustanie przeszkoda uniemożliwiająca dalsze odbywanie kary pozbawienia wolności.
Kiedy i na jaki czas sąd może udzielić przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności?
Sąd penitencjarny może udzielić przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, jeżeli przemawiają za tym ważne względy rodzinne lub osobiste (art. 153 § 1 k.k.w.) na okres do roku.
Ważne względy rodzinne, jako przesłanka udzielenia przerwy w wykonaniu kary, to okoliczności uzasadniające uznanie za ciężką taką sytuację życiową najbliższej rodziny skazanego lub samego skazanego, która nadaje się do poprawienia wyłącznie przez osobiste starania skazanego i jego osobistą obecność na wolności.
Brak możliwości wspierania rodziny przez skazanego należy ocenić jako typowe następstwo kary pozbawienia wolności, dotykające wszystkich skazanych oraz ich rodziny, nie uzasadniające potraktowania go jako powodu przerwania wykonania kary z ważnych względów rodzinnych bądź osobistych w rozumieniu art. 153 § 2 K.k.w.
Przerwa może być udzielona kilkakrotnie, jednak łączny okres przerwy nie może przekroczyć 1 roku. Udzielając przerwy, sąd może zobowiązać skazanego do podjęcia starań o znalezienie pracy zarobkowej, zgłaszania się do wskazanej jednostki Policji w określonych odstępach czasu lub poddania się odpowiedniemu leczeniu lub rehabilitacji, oddziaływaniom terapeutycznym lub uczestnictwu w programach korekcyjno-edukacyjnych.
Nie można udzielić przerwy przed upływem roku od dnia ukończenia poprzedniej przerwy i powrotu po niej do zakładu karnego, chyba że zachodzi wypadek choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby skazanego albo inny wypadek losowy. Te ostatnie muszą być wyjątkowe, niemożliwe do przewidzenia i zaskakujące, np. pożar, wypadek członka rodziny, nagła choroba czy śmierć członka rodziny itp.
Celem wszczęcia niniejszego postępowania należy złożyć odpowiedni wniosek na piśmie do sądu penitencjarnego – Sądu Okręgowego właściwego dla miejsca położenia zakładu karnego, w którym karę odbywa skazany. Wniosek należy uzasadnić oraz załączyć stosowną dokumentację. Wniosek podlega opłacie sądowej w wysokości 60 zł.
W posiedzeniu w przedmiocie przerwy ma prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz jego obrońca, a także sądowy kurator zawodowy lub dyrektor zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o wydanie postanowienia.
Na postanowienie w przedmiocie przerwy przysługuje zażalenie.
Kancelaria Adwokacka Adwokat Elżbieta Piskorska w Lublinie specjalizuje się w sprawach karnych, reprezentując oskarżonych oraz skazanych za przestępstwa.
Jeśli chcesz uzyskać więcej informacji odnośnie powyższej tematyki lub zastanawiasz się nad złożeniem odpowiedniego wniosku– skontaktuj się z Kancelarią Adwokacką Adwokat Elżbieta Piskorska w Lublinie, ul. Lipowa 18/71 - adwokat Lublin sprawy karne.